Wanneer je hoest, een klopje op je rug.
Vlak voor je valt, is ze daar, heel vlug.
Zomaar uit het niets,
een duwtje in de rug, als je fietst.
Zij die altijd het eten voor je maakt
en met liefde een sjaal voor je haakt.
Maar maak je het te bond?
Dan tikt ze op je kont.
‘s Avonds onder de wol,
aait ze over je bol.
Bedekt je mond als je gaapt,
doet het licht uit wanneer jij al slaapt.
Zij die jou uitzwaait
en kleding voor je naait.
De hand van een moeder die veel van je houdt,
is veel meer waard dan goud.
